Είναι ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε αρκετά και για μεγάλο χρονικό διάστημα για αυτή τη μορφή εκπαίδευσης και περιγράφηκε από τον Moore:

“Πρόκειται για όλες εκείνες τις διδακτικές μεθόδους σύμφωνα με τις οποίες, οι ενέργειες της αλληλεπίδρασης (προσομοίωση, εξήγηση, υποβολή ερωτημάτων, καθοδήγηση) καθώς και οι ενέργειες της προετοιμασίας της διδασκαλίας (επιλογή αντικειμένων, σχεδιασμός υλικού και διδακτικές στρατηγικές ) - εξαιτίας ακριβώς της απόστασης που χωρίζει το διδάσκοντα και το διδασκόμενο – διεκπεραιώνονται μέσω εντύπου υλικού, μηχανικού ή ηλεκτρονικού μέσου”.

Ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε από το ανοιχτό πανεπιστήμιο της Βρετανίας για τις σπουδές που παρείχε, ωστόσο όμως, δεν ήταν κατάλληλος για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Ο όρος αυτός τονίζει με υπερβολή τον ρόλο του διδάσκοντος, με ιδιαίτερη έμφαση στο ρόλο του ιδρύματος.