θα ακολουθούσα την προσέγγιση "Οδηγός αναμενόμενων ενεργειών", διότι είναι :
* Ενα περιβάλλον που προσφέρει την δυνατότητα στον εκπαιδευόμενο να δράσει στοχαστικά
βασισμένος σε λίστες ελέγχου, πηγές πληροφόρισης, βοηθήματα για το "πότε" και "πως".
* Ενα περιβάλλον που τον διευκολύνει,
- να διατηρεί την αυτονομία του,
- να κινείται με ευελιξία
> τόσο σε τυπικά περιβάλλοντα μάθησης (η γνώση κατευθύνεται από εκπαιδευτή, δομημένη)
> όσο και έξω από αυτά (η γνώση συναντάται σε καθημερινές δράσεις,αδόμητη,μή κατευθυνόμενη)
- να μαθαίνει από αυτά, να προάγει την κριτική του σκέψη,
- να πάει ένα βήμα παρακάτω, και κυρίως σε ένα δυναμικό και δραματικά εξελισσόμενο κόσμο
να κατανοεί "...ότι η ίδια η γνώση δεν προσφέρει ασφάλεια, αλλά μόνο η αναζήτηση της γνώσης" (Roggers, 1999)
Αναζήτηση, άνευ ορίων, άνευ όρων ? Όχι βέβαια.
Πάντα με γνώμονα την υλοποίηση του εκπαιδευτικού προγράμματος.
Πηγές :
- Σημειώσεις μας
- Διαδίκτυο :
http://meae.eap.gr/filesupload/training/yliko_ae/ch_8.pdf
http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/28372#page/190/mode/1up
http://quality.eap.gr/FilesUpload/EAP-19012012.pdf