Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση και η παραδοσιακή έχουν ως κοινό στόχο την απόκτηση γνώσεων, την ανάπτυξη της ευφυΐας, την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης άρα κατά συνέπια και την ένταξη του ανθρώπου στην κοινωνία, καθώς και την ανάπτυξη της αυτογνωσίας και της αυτοκριτικής.
Αυτό που κυρίως διαφοροποιεί τα δύο μοντέλα εκπαίδευσης είναι η απόσταση που χωρίζει τον εκπαιδευτικό από τον εκπαιδευόμενο και δεν αφορά μόνο στο χώρο αλλά και στον χρόνο. Και στα δύο μοντέλα εκπαίδευσης συναντάμε θετικά και αρνητικά στοιχεία τα όποια επηρεάζονται από διάφορους παράγοντες.
Και τα δύο μοντέλα εκπαίδευσης είναι εξίσου καλά καθώς υπάρχει συνεχόμενη ανάπτυξη και εξέλιξη της τεχνολογίας και των επικοινωνιών στις μέρες μας με αποτέλεσμα το μοντέλο της εκπαίδευσης εξ αποστάσεως άξια προσπαθεί να εξισωθεί με το μοντέλο της παραδοσιακής εκπαίδευσης.
Πιο συγκεκριμένα, η εκπαίδευση από απόσταση είναι ιδανική για κατηγορίες ανθρώπων, κυρίως που αδυνατούν να παρευρίσκονται σε μια αίθουσα είτε λόγο τοποθεσίας, έλλειψης χρόνου, κινητικών προβλημάτων κ.α. όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει εξ ολοκλήρου την παραδοσιακή εκπαίδευση σε όλες τις περιπτώσεις. Στην παραδοσιακή εκπαίδευση η επικοινωνία εκπαιδευτικού-εκπαιδευόμενου είναι άμεση και μπορεί πολύ πιο εύκολα να διεγείρει το ενδιαφέρον του μαθητή αυξάνοντας τις μεταξύ τους διαπροσωπικές σχέσεις. Σε αντίθεση με την εκπαίδευση από απόσταση που σε κάτι τέτοιο υστερεί σε μεγάλο βαθμό καθώς η εκπαίδευση γίνεται πιο απρόσωπα.
Προσωπικά θεωρώ ότι ο συνδυασμός των δύο μοντέλων εκπαίδευσης (σε περιπτώσεις που μπορεί κάτι τέτοιο να είναι εφικτό) είναι η μέθοδος για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Έτσι θα επιτύχουμε την πλήρη εκμετάλλευση της παιδαγωγικής αξίας της άμεσης διαπροσωπικής επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης αλλά και την αξιοποίηση των δυνατοτήτων της τεχνολογίας για άμεση πρόσβαση στο εκπαιδευτικό υλικό και στα εργαλεία σύγχρονης επικοινωνίας ενώ ταυτόχρονα θα έχουμε και μια ελαστικότητα σε σχέση με τον χρόνο .